توليد محضولات پللاستيكي

مواد پوششي مورد استفاده در گلخانه بر بهره وري و عملكرد يك سازه تأثير مي گذارد. مواد پوشش دهنده بر سطح و كيفيت نوري كه براي محصول در دسترس است تأثير مي گذارد. نور پراكنده بهتر از نور مستقيم است. فيلم هاي فلورسنت و رنگدانه اي مي توانند نسبت نور قرمز خوب را افزايش دهند. گرد و غبار ، جذب فيلم هاي پلاستيكي ، باعث كاهش انتقال تابش مي شود. نشان داده شده است كه قطرات آب در داخل پوشش ها 8٪ انتقال نور را كاهش مي دهد و همچنين باعث جلوگيري از تابش حرارتي مي شود.

پوشش هاي گلخانه اي همه تا حدي نور را كاهش مي دهند. با كثيف شدن پوشش ها و پيرتر شدن آنها ، نور كمتري وارد گلخانه مي شود. چگالش (قطره آب) روي مواد پوششي نيز باعث كاهش نور مي شود. مواد رنگ روشن در گلخانه ، مانند حفره سفيد علف هاي هرز ، باعث افزايش نور موجود در محصول مي شود.

خصوصيات اصلي كه در انتخاب ماده پوششي بايد در نظر گرفته شود عبارتند از: هزينه ، دوام آن (مدت زمان طولاني) ، وزن و سهولت تعمير يا تعويض ، ميزان انتقال نور از طريق مواد و ميزان حركت انرژي از طريق مواد.

مواد پخش كننده براي پراكندگي نور ورودي و در نتيجه ايجاد شرايط نوري بهتر براي محصولات طراحي شده اند - به عنوان مثال ، يك فيلم پلاستيكي سفيد ابري ، نور را بهتر از يك فيلم پلاستيكي شفاف پخش مي كند.

شيشه

مدت هاست كه شيشه پوشش سنتي است. خواص مطلوب آن عبارتند از:

• انتقال زياد در پهناي باند تابش فعال فتوسنتزي (PAR)
• حفظ گرما در شب
• انتقال كم نور UV
• دوام
• هزينه هاي نگهداري كم

ورق پلاستيك

در اصل سه ماده در اين گروه وجود دارد: پلي كربنات ، اكريليك (پلي متيل متاكريلات) و فايبرگلاس. از ورق هاي پلاستيكي در استراليا زياد استفاده نمي شود اما استفاده از آنها رو به افزايش است. محصولات ورق دوام بيشتري نسبت به فيلمهاي پلاستيكي دارند و داراي احتباس حرارت نسبتاً خوبي ، انتقال اوليه خوب در محدوده PAR و انتقال نور UV كم هستند.

فيلم هاي پلاستيكي

فيلم ها متداول ترين و كمترين نوع پوشش مواد هستند. انواع فيلم هاي موجود پلي اتيلن (پلي اتيلن) ​​، EVA (اتيل وينيل استات) و PVC (پلي وينيل كلرايد) است. با بهبود مداوم پلاستيك ها ، اين مواد پوشش دهنده گزينه هاي انعطاف پذيري و عملكرد زيادي را ارائه مي دهند. پوشش ها مي توانند مواد افزودني متنوعي داشته باشند كه براي ايجاد خصوصيات مفيد به فيلم هاي پلاستيكي استفاده مي شود. به عنوان مثال ، از فيلم ها مي توان براي جلوگيري از اشعه ماورا بنفش (UV) براي كنترل آفات شيميايي و يا تابش مادون قرمز مادون قرمز (IR) براي بهبود احتباس گرما در شب استفاده كرد. در نتيجه ، برخي از مواد پوشش پلاستيكي رنگي يا رنگي مي شوند.

مواد افزودني به پلاستيك تعيين كننده آن است.

• دوام
• ظرفيت براي كاهش اتلاف گرما
• ظرفيت براي كاهش تشكيل قطرات
• انتقال طول موج هاي خاص نور
• ظرفيت براي كاهش ميزان چسبندگي گرد و غبار به فيلم.

انواع مواد افزودني

1. جاذب ها و تثبيت كننده هاي UV (290-400 نانومتر) باعث افزايش دوام ، كاهش آسيب احتمالي سيستم هاي بيولوژيكي در گلخانه شده و ممكن است برخي از عوامل بيماري زاي گياهان را كنترل كنند.
2. جاذب هاي مادون قرمز (700-2500 نانومتر) تابش موج طولاني را كاهش مي دهند و اتلاف گرما را به حداقل مي رسانند
3. جاذب هاي تابش موج بلند (2500-40000 نانومتر) باعث كاهش اتلاف گرماي تابش شده از مواد و اشيا ((از جمله گياهان) درون گلخانه مي شوند
4. پخش كننده هاي نور ، نور را به داخل گلخانه پراكنده مي كنند و خطر سوختگي گياهان را كاهش مي دهند و ميزان نور موجود در قسمت هاي پايين گياه را بهبود مي بخشند.
5. سورفاكتانت ها باعث كاهش كشش سطحي آب مي شوند و تراكم را پراكنده مي كنند
6. عوامل آنتي استاتيك تمايل جمع شدن گرد و غبار روي فيلمهاي پلاستيكي را كاهش مي دهند. 

علاوه بر اين،

1. رنگدانه هاي رنگي ممكن است با تغيير نسبت دامنه هاي انتخاب شده طول موج ، رشد گياه را بهبود ببخشند
2. از فلورسانس براي افزايش انتشار نور قرمز استفاده مي شود
3. سطوح براق ممكن است حشرات را دفع كند

نگهداري

يك ماده پوششي ضعيف نگهداري مي تواند انرژي زيادي را از دست بدهد و هزينه هاي توليد را به طور قابل توجهي افزايش دهد.

پوشش هاي شيشه اي بايد تميز نگه داشته شوند و شيشه هاي شكسته جايگزين شوند. پوشش هاي پلاستيكي بايد به طور معمول تعويض شوند. عملكرد پوشش هاي پلاستيكي با گذشت زمان كاهش مي يابد. پوشش هاي قديمي انتقال نور را كاهش مي دهند كه مي تواند بازده را محدود كند. عمر مفيد فيلم هاي پلاستيكي به مشخصات پلاستيك خريداري شده بستگي دارد. تمام مواد پلاستيكي پوششي بايد قبل از اينكه به طور واضح خراب شوند ، تعويض شوند. تغيير رنگ ، به عنوان مثال ، نشانه اوليه پوشيدن است.