توليد محضولات پللاستيكي توليد محضولات پللاستيكي .

توليد محضولات پللاستيكي

بتن در مقابل مخازن پلاستيكي: تفاوت چيست؟

چه به دنبال مخزن آب باشيد يا يك مخزن سپتيك، احتمالاً با دو گزينه براي مواد سروكار داريد: پلاستيك (مخصوصاً پلي اتيلن) ​​و بتن. هر دو فراز و نشيب هاي خود را دارند، اما بيشتر تصميمات به شرايط محيطي بستگي دارد - يعني عوامل مالي، لجستيكي و آب و هوايي كه براي هر ملك منحصر به فرد است.

 

اين هرگز ايده بدي نيست كه يك متخصص را استخدام كنيد تا توصيه اي متناسب با نيازهاي شما ارائه دهد. تكنسين هاي سپتيك يا مخزن آب مي توانند تجزيه و تحليل عيني در مورد اينكه كدام نوع مخزن مناسب خانه يا ملك شما است، ارائه دهند. همچنين براي آشنايي با تفاوت هاي كليدي پلاستيك و بتن ارزش وقت شما را دارد. با توجه به مقدار پول، زمان و تلاشي كه براي نصب يك مخزن بتني يا پلي صرف مي شود، هيچ راه ميانبري وجود ندارد. در اينجا ما به مزايا و معايب مخازن پلاستيكي و بتني مي پردازيم، اميدواريم اطلاعات كافي براي تصميم گيري در مورد نوع مخزن تهيه كنيد.

 

مزايا: مخازن بتني

 

بتن يك ماده بسيار بادوام است كه براي قرن ها در ساخت و ساز استفاده مي شود. به دليل استحكام و انعطاف پذيري، بتن را مي توان تقريباً به هر شكلي درآورد و به سازندگان اين امكان را مي دهد كه مخازن، سازه ها و پايه هاي محكمي بسازند كه فشارهاي زمين شناسي و محيطي را تحمل كنند.

 

هنگامي كه مخازن بتني در زير زمين مدفون مي شوند، مي توانند در برابر تغيير زمين مقاومت كنند. از آنجايي كه آنها بسيار سنگين هستند، مي توان انتظار داشت كه در جايي كه در ابتدا كاشته شده بودند بنشينند و براي دهه هاي آينده در جاي خود باقي بمانند. وسايل نقليه مي توانند بر روي خاك بالاي يك مخزن بتني مدفون حركت كنند و درختان مجاور مي توانند بدون نگراني از نفوذ يا تاب برداشتن سازه، ريشه هاي خود را رشد دهند.

 

به همان دليل كه بتن بسيار ارتجاعي است، به نگهداري كمي نياز دارد. (با اين حال، دشواري و فراواني تعميرات اغلب به محل و نحوه نصب مخزن بستگي دارد.) وقتي صحبت از ذخيره آب آشاميدني مي شود، بتن داراي جرم حرارتي قابل توجهي است كه به حفظ دماي پايدار در بالا يا زير زمين كمك مي كند.

 

معايب: مخازن بتني

 

نقاط قوت بتن همچنين نقاط ضعف آن است. اين ماده عمدتاً به دليل سنگيني و حجيم بودن آن انعطاف پذير است. وزن زياد براي حمل و نقل و نصب مشكل ايجاد مي كند و مي تواند هزينه هاي شما را به ميزان قابل توجهي افزايش دهد. نصاب ها بايد از ماشين آلات سنگين استفاده كنند تا يك مخزن را به محل مورد نظر وارد كنند و نشتي را نمي توان به سادگي با بلند كردن مخزن از زمين براي اعمال يك درزگير سريع برطرف كرد. تعميركاران براي رسيدن به منبع نشتي احتمالاً بايد زمين را حفاري كنند.

 

در حالي كه بتن مي تواند براي چندين دهه دوام بياورد، هنگامي كه شروع به تخريب كرد، انواع مشكلاتي را ايجاد مي كند كه به راحتي قابل اصلاح نيستند. با افزايش سن بتن در برابر ترك و فرسايش آسيب پذيرتر مي شود كه به نوبه خود باعث نشت مخزن مي شود. باز هم، اين نشتي‌ها به‌راحتي برطرف نمي‌شوند، مخصوصاً زماني كه مخزن در زير زمين مدفون است، و مطمئناً ارزان نيستند. اگر با يك مخزن سپتيك بتني سر و كار داريد، خطرات به ويژه جدي است، زيرا ترك ها مي توانند باعث شوند كه فاضلاب يا فاضلاب تصفيه نشده به زمين اطراف نفوذ كند يا حتي به سطح برسد. تعمير سپتيك تانك بتني هرگز يك پروژه ارزان نيست.

 

بتن از مواد پلاستيكي مانند پلي اتيلن متخلخل تر است. به همين دليل است كه ترك‌ها و نشتي‌ها با افزايش سن بتن و همچنين هزينه تعميرات نسبتاً گران هستند. علاوه بر اين، بتن اغلب با صفحاتي كه در زمان‌هاي مختلف ريخته و خشك مي‌شوند، درز مي‌شوند. اين همه فرصت‌ها را براي شكاف‌ها و آسيب‌پذيري‌ها در طول زمان ايجاد مي‌كند.

 

تعمير و نگهداري صحيح مي تواند برخي از اين مشكلات را قبل از اينكه از كنترل خارج شود، جلوگيري كند، اما تعمير و نگهداري خود نياز به بازرسي هاي دوره اي دارد كه مي تواند بسيار گران باشد. و بر خلاف ترك‌هاي پلاستيك كه مي‌توان آن‌ها را با يك درزگير اوليه آب‌بندي كرد، تثبيت بتن معمولاً شامل سوراخ‌كردن و آب‌بندي ترك‌ها از داخل به بيرون است. يك مخزن بتني واقعا قديمي ممكن است به يك بازي ضرب و شتم تبديل شود، با ترك‌ها و نشت‌هاي جديد هميشه ظاهر مي‌شود، كه منجر به نقطه‌اي مي‌شود كه هزينه آن ديگر موجه نيست. برخي از مالكان حتي ممكن است مجبور شوند يك پوشش پلاستيكي در اطراف مخزن نصب كنند، كه مي تواند هزينه هاي بيشتري را افزايش دهد و در عين حال دليل اصلي تهيه مخزن بتني را از بين ببرد.

 

مزايا: مخازن پلاستيكي

 

نصب و تعمير مخازن پلاستيكي يا پلي اتيلن سبك تر و ضد آب هستند. به همين دلايل به تنهايي، پلاستيك اغلب براي مخازن سپتيك و ذخيره آب ترجيح داده مي شود. پلاستيك همچنين رايج ترين ماده اي است كه براي نگهداري مواد شيميايي، سوخت و شربت هاي غذايي استفاده مي شود.

 

برخلاف مخازن بتني كه براي بلند كردن و حمل و نقل به ماشين آلات سنگين نياز دارند، مخازن پلاستيكي سبك وزن هستند و با تجهيزات ساده مي توان آنها را جابجا كرد. اين آنها را به راه حل هاي ايده آلي براي تصفيه سپتيك و ذخيره آب در مناطق دورافتاده كه هزينه هاي حمل و نقل در آنها بالا است تبديل مي كند.

 

پلاستيك همچنين در برابر ترك خوردگي مقاوم‌تر است، بنابراين لزوماً نيازي به بازرسي‌هاي معمول ساختاري ندارد. مخازن پلي كه از يك تكه پلاستيك ساخته شده اند، هيچ اتصال، تير و يا اجزاي مهر و موم شده اي ندارند. بهتر از آن، آنها كاملاً در برابر آسيب هاي مبتني بر آب مقاوم هستند. مخازن پلاستيكي چه در خاك مرطوب و چه در بالاي زمين در آب و هواي مرطوب نصب شوند، هرگز دچار خوردگي يا زنگ زدگي نمي شوند. با اين حال، وقتي ترك مي‌خورند، رفع آن بسيار ساده است : شما فقط مقداري حرارت و مقداري درزگير براي بستن شكستگي اعمال مي‌كنيد. از برخي جهات، پلاستيك دقيقاً به دليل انعطاف پذيري آن، انعطاف پذيرتر از بتن است. و هنگامي كه چرخه عمر مخزن در نهايت به پايان رسيد، پلاستيك را مي توان به راحتي بازيافت كرد.

 

معايب: مخزن پلاستيكي

 

در حالي كه پلاستيك انعطاف پذيرتر از بتن است، تحت فشار شديد مستعد ترك خوردن است. مخازن پلاستيكي روي زمين به ويژه در شرايط آب و هوايي شديد آسيب پذير هستند و احتمال ترك خوردن آنها بيشتر از بتن است. اگر ملك شما در منطقه اي مستعد طوفان، گردباد يا آتش سوزي است، اين عامل مهمي است كه بايد در نظر بگيريد.

 

دفن يك مخزن پلاستيكي مي تواند آن را از آسيب هاي جوي نجات دهد، اما همچنين آن را در معرض برخي تهديدات زيرزميني قرار مي دهد. درختان مجاور مي توانند ريشه هاي خود را به اطراف بپيچند يا حتي سطح يك مخزن پلي اتيلن را سوراخ كنند. هنگامي كه مخازن پلاستيكي در منطقه اي با سطح بالاي سطح آب دفن مي شوند، مي توانند "شناور" شوند، آنها را هموار يا حتي از محل مورد نظر خود خارج كنند. مخازن پلي ممكن است راحت تر از بتن جابجا شوند، اما هيچكدام در برابر خطرات زمين شناسي غيرقابل نفوذ نيستند. مناطقي با فعاليت لرزه اي زياد ممكن است تهديدهايي به شكل زمين لرزه و جابجايي زمين ايجاد كنند.

 

از آنجايي كه پلاستيك به اندازه بتن ارتجاعي نيست، مالكان بايد مراقب ميزان وزني باشند كه روي آن قرار مي گيرد. اين بدان معناست كه مخازن پلاستيكي را مي توان تنها تا عمق حدود سه فوت دفن كرد و شما بايد از رانندگي يا پارك وسايل نقليه بر روي سطح بالاي مخازن خودداري كنيد. وزن بيش از حد مي تواند يك مخزن پلي را فرورفته، تاب و يا حتي خرد كند. يك راه حل اين است كه يك لايه از فلز راه راه را به قسمت بيروني مخزن اضافه كنيد. اين مي تواند به تقويت يكپارچگي ساختاري پلاستيك كمك كند و اجازه دهد آن را بيشتر در زير زمين دفن كند. همچنين به سازه وزن اضافه مي كند و به مقاومت در برابر آسيب ناشي از جابجايي زمين كمك مي كند. البته اين امر بر هزينه هاي پروژه افزوده و چالش هايي را براي نگهداري و تعميرات معمولي ايجاد مي كند.

 

نحوه انتخاب نوع مناسب تانك

 

مزايا و معايب مخازن بتني در مقابل پلاستيك كم و بيش به طور مساوي تقسيم مي شوند. اين ممكن است به شما در تصميم گيري كمك كند يا نه، اما مطمئن باشيد كه يك صنعت كامل از تكنسين هاي متخصص و پرسنل تعمير وجود دارد كه مي توانند كمك كنند. بيشتر مردم به پلاستيك تمايل دارند زيرا ارزان‌تر، نصب آسان‌تر و تعمير آسان‌تر است – اما ممكن است هميشه اينطور نباشد. اگر پول يك نگراني بزرگ نيست، يا اگر در مكاني با ملاحظات زيست محيطي قابل توجهي نصب مي كنيد، شايد بتن گزينه بهتري باشد.

 

چه مخزن براي ذخيره آب آشاميدني يا فاضلاب باشد، عوامل محيطي زيادي وجود دارد كه بايد در نظر بگيريد. چيزي كه براي يك خانه مناسب است ممكن است براي خانه ديگر كارساز نباشد. بهترين شرط شما اين است كه يك متخصص را استخدام كنيد تا موقعيت مكاني شما را بررسي كند و توصيه هايي در مورد اينكه كدام نوع تانك براي شما بهتر كار مي كند ارائه دهد.

 


برچسب: مخزن آب شرب، مخزن آب،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۲۰ دى ۱۴۰۰ساعت: ۰۲:۰۸:۴۰ توسط:ياسمن نادري موضوع:

آيا مي توان كيسه پلاستيكي را بازيافت كرد؟

كيسه هاي پلاستيكي را مي توان بازيافت كرد ، اما نه در سطل بازيافت حاشيه اي شما - اكثر شهرداري هاي ايالات متحده آن را نمي پذيرند. در عوض ، مي توانيد آن را با آوردن آن به محل باز كردن بازيافت كنيد.

نحوه بازيافت كيسه پلاستيكي

براي بازيافت كيسه پلاستيكي ، آن را به يكي از 18000+ محل تخليه در ايالات متحده و كانادا بياوريد. بسياري از تخفيف ها در سوپر ماركت ها و ساير فروشگاه هاي بزرگ خرده فروشي قرار دارند.

در ابزار يافتن محل استقرار گروه بازيافت قابل انعطاف ، Firmible Recycling Group را پيدا كنيد . با كليك روي نام مكان مي توانيد جزئيات بيشتري در مورد نوع كيسه پلاستيكي كه يك مكان خاص مي پذيرد دريافت كنيد.

قبل از بازيافت ، مطمئن شويد كيسه پلاستيكي تميز ، خشك و عاري از بقاياي مواد غذايي است. سپس ، مي توان آن را به سادگي در هر سطل بازيافت كيسه هاي پلاستيكي و در محلي براي خروج قرار داد.

كيسه پلاستيكي را نمي توان از سطل زباله بازيافت كرد زيرا با ساير پلاستيك هاي موجود در تجهيزات در تاسيسات بازيافت مواد در هم مي پيچد. اين امر به تجهيزات بازيافت آسيب مي رساند و كيسه پلاستيكي به محل دفن زباله مي رود.

خواندن برچسب هاي كيسه پلاستيكي

انجمن صنعت پلاستيك (SPI) را سيستم طبقه بندي مي تواند به شما نوع پلاستيك شما كمك كند.

در محصول پلاستيكي خود ، به دنبال عددي باشيد كه با علامت بازيافت سه پيكان احاطه شده است. بيشتر كيسه هاي پلاستيكي به عنوان پلاستيك شماره 2 (پلي اتيلن با چگالي بالا) و پلاستيك شماره 4 (پلي اتيلن با چگالي كم) طبقه بندي مي شوند. فقط اين دو نوع كيسه پلاستيكي قابل بازيافت هستند.

كيسه پلاستيكي كه به عنوان شماره 2 يا 4 طبقه بندي نشده است بايد در زباله ها قرار داده شود ، زيرا مهم است كه جريان بازيافت را آلوده نكنيد. متأسفانه ، اگر كيسه پلاستيكي برچسب ندارد ، بايد آن را در زباله ها نيز قرار دهيد.

 

وقتي كيسه پلاستيكي بازيافت مي شود چه اتفاقي مي افتد؟

در طي فرآيند بازيافت ، كيسه پلاستيكي به صورت بلد شده به داخل ساختمان آورده مي شود و سپس با دست يا با گيوتين جدا مي شود. سپس در آسياب خردكن و آب تغذيه مي شود و در آنجا قطعه قطعه مي شود. سپس كيسه شسته شده و از نظر آلودگي بررسي مي شود.

پس از تميز شدن و خشك شدن ، كيسه در يك اكسترودر قرار مي گيرد كه در آن گرما و فشار پلاستيك را ذوب مي كند. سپس پلاستيك مذاب از اكسترودر خارج شده ، به صورت رشته هاي ريز در مي آيد ، سرد شده و به صورت گلوله خرد مي شود. گلوله ها توسط توليد كنندگان براي توليد محصولات جديد كيسه پلاستيكي استفاده مي شود.

كيسه پلاستيكي بازيافتي به صورت چوب كامپوزيت ساخته مي شود كه براي نيمكت ها ، عرشه ها و مجموعه هاي زمين بازي استفاده مي شود. همچنين بازيافت شده و مجدداً در گلوله هاي كوچك كه براي ساخت ظروف پلاستيكي ، جعبه ، لوله ، كيسه هاي پلاستيكي جديد و پالت استفاده مي شود ، پردازش مي شود.

 

چالش هاي بازيافت كيسه هاي پلاستيكي

اثربخشي بازيافت كيسه هاي پلاستيكي مورد بحث بسياري از صنايع است. برنامه هاي بازيافت كيسه هاي پلاستيكي تنها در صورتي موفق مي شوند كه بازيافت مقادير زيادي از مواد را براي بازيافت جمع آوري كند ، اين يكي از دلايلي است كه باعث مي شود در مكان هاي خروجي جمع آوري شود نه در حاشيه. فروشگاه هاي بزرگ خرده فروشي كيسه هاي پلاستيكي را از مصرف كنندگان جمع آوري كرده و به كيسه توليد شده توسط تأسيسات خود اضافه مي كنند. آنها مقادير زيادي از آن را در مدت كوتاهي جمع مي كنند ، كه به آنها امكان مي دهد بارهاي كاملي از كيسه را به بازار عرضه كنند.

با اين حال ، بسياري از مردم سيستم تخليه فروشگاه را مورد انتقاد قرار مي دهند زيرا اغلب كيسه هاي پلاستيكي جمع آوري شده به بازيافت نمي رسند ، زيرا شركت هاي بازيافت ظرفيت آن را ندارند. بنابراين ، ارسال آن به محل دفن زباله به پايان مي رسد. علاوه بر اين ، بسياري از مكان هاي خروج فروشگاه هاي ذكر شده در سراسر ايالات متحده در واقع سيستم رهاسازي فروشگاه ندارند. يان دل ، بنيانگذار The Last Beach Cleanup ، فقط 18 فروشگاه در كاليفرنيا پيدا كرد كه كيسه پلاستيكي را پذيرفتند در حالي كه 52. كيسه وجود داشت. اين يك مشكل بزرگ در صنعت بازيافت پلاستيك است ، زيرا تصور غلطي از سوي مصرف كنندگان وجود دارد كه هنگام خريد آنها كيسه پلاستيكي براي ذخيره محل هاي خروجي 100٪ مواقع بازيافت مي شود.

به طور كلي ، ايالات متحده تنها 5 capacity ظرفيت پردازش كيسه هاي پلاستيكي را دارد و اكثر كيسه هايي كه قابليت بازيافت دارند ، بسته بندي هاي پالت از منابع فروشگاه هاي خرده فروشي هستند زيرا تميزتر هستند. علاوه بر اين ، بازار بازيافت كيسه هاي پلاستيكي ايده آل نيست زيرا ساخت كيسه پلاستيكي جديد بسيار سودآورتر از بازيافت كيسه قديمي است. هزينه جمع آوري ، مرتب سازي ، تميز كردن و پردازش مجدد كيسه پلاستيكي قديمي 100 برابر بيشتر از ايجاد پلاستيك جديد است.

 

نحوه استفاده از كيسه پلاستيكي كمتر

موم زنبور عسل

بهترين راه براي مديريت زباله هاي پلاستيكي اين است كه در وهله اول آنها را ايجاد نكنيد. در سال 2020 ، يك گروه تحقيقاتي در صنعت دريافتند كه 5.3 ميليون آمريكايي از 10 رول يا بيشتر روكش پلاستيكي در مدت 6 ماه استفاده كرده اند. 1 كيسه پلاستيكي به بحران آلودگي پلاستيك كمك مي كند زيرا بازيافت آن چالش برانگيز است و حاوي مواد شيميايي است كه در صورت تجزيه براي محيط زيست مضر است.

خوشبختانه جايگزين هاي پايدار و مقرون به صرفه اي براي كيسه پلاستيكي وجود دارد.

موم زنبور عسل - ساخته شده از پنبه ، موم زنبور عسل ، روغن جوجوبا و رزين درخت - جايگزين خوبي براي بسته بندي چسبيده است. آنها پس از چند دور باز شدن و تكان خوردن شكل پذير مي شوند و غذا را تازه نگه مي دارند. بسته بندي موم زنبور عسل را مي توان براي 1-2 سال تميز و استفاده مجدد كرد و هنگامي كه آنها بالاخره فرسوده شدند ، مي توانيد آنها را كمپوست كنيد.

مبادله هاي ساده مي تواند ميزان استفاده از كيسه پلاستيكي را به ميزان چشمگيري كاهش دهد. به عنوان مثال ، به جاي حمل مواد غذايي با پلاستيك يكبار مصرف ، چند كيسه چندبار مصرف را به مغازه خواربار فروشي ببريد. كيسه هاي زيپ دار خود را با ظروف قابل حمل و قابل استفاده مجدد براي نگهداري مواد غذايي در حال حركت جايگزين كنيد.

 

اگر كيسه پلاستيكي داريد و نمي توانيد آن را بازيافت كنيد ، سعي كنيد راهي براي استفاده از آن پيدا كنيد. به عنوان مثال ، كيسه هاي پلاستيكي مواد غذايي را مي توان دوباره به عنوان سطل زباله يا كيسه زباله حيوانات خانگي استفاده كرد. كيسه چسب را مي توان بيش از يك بار شستشو داده و مجدداً استفاده كرد.


برچسب: پلاستيك، يكبار مصرف، بازيافت،
ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
+ نوشته شده: ۶ دى ۱۴۰۰ساعت: ۱۱:۲۸:۳۳ توسط:ياسمن نادري موضوع: